Historia

Historia Szkoły Podstawowej w Biesnej

 Jak wynika z zapisów w Kronice w Biesnej do 1912 roku szkoły nie było, a dzieci uczęszczały do szkoły w Siedliskach. Dopiero w 1912 roku niektórzy gospodarze wraz z ówczesnym sołtysem Antonim Fryczkiem podjęto starania by w Biesnej zorganizować szkołę. Wynajęto w budynku gospodarza Józefa Ziomka izbę, gdzie po dodaniu podłogi i okna powstała izba szkolna. 

Pierwszym nauczycielem Szkoły w Biesnej był Józef Tobola. W pierwszym roku istnienia szkoły 1912/13 uczęszczało 78 dzieci.

         W roku szkolnym1913/14 do szkoły uczęszczało 80 dzieci, a nauczycielem był nadal Józef Tobola.   W 1914 roku wybuchła I wojna światowa i Józef Tobola został powołany do wojska, nauka nawet się nie rozpoczęła i szkoła była nieczynna do następnego roku szkolnego. W październiku 1915 roku obowiązki nauczyciela obejmuje Stefania Jagoszewska –  od 15 października rozpoczyna naukę szkolną w tym samym domu co dawniej. Do szkoły zapisało się 79 dzieci – i to tylko na I, II, III stopień, gdyż rodzice uczniów z IV stopnia proszą o zwolnienie ponieważ po przejściu frontu we wsi było bardzo dużo pracy.

      W roku szkolnym 1916/17 do szkoły zapisano 73 dzieci – na etep I, II i III etap. W styczniu 1917 roku szkołę odwiedza pan inspektor Sawicki.

       Po Stefanii Jagoszewskiej obowiązki nauczyciela objął pan Świderski a po jego ustąpieniu pani Julia Rachwałówna. Ponieważ poprzednicy nie prowadzili kroniki szkolnej nie pozostawili żadnych zapisów, więc ta krótka wzmianka dotycząca tylko pracujących nauczycieli zastępuje właściwą kronikę szkolną z lat 1917/18 – 1924/25.

        Rok szkolny 1924/25 rozpoczął się dopiero 13 pażdziernika z chwilą objęcia posady nauczyciela przez panią Kazimierę Ullmannównę. Poprzednia nauczycielka pani Julia Rachwałówna została przeniesiona do Gorlic. Do szkoły zapisano 60 dzieci – uczęszczających 52.

        W 1924 roku wieś przystąpiła  do budowy szkoły  jednoklasowej na gruncie darowanym przez dziedzica Mariana Turowskiego. Jeszcze w roku 1924 zbudowano fundamenty, wykonano  ściany z drewna i pokryto dach cementową dachówką. W roku 1925 wybudowano ubikacje, a w roku 1926 ułożono w klasie podłogę i powałę. W 1927 roku wstawiono okna, drzwi, piece oraz wytynkowano ściany. W 1928 roku zasadzono płot świerkowy. W 1929 roku były prowadzone prace wykończeniowe.

       Dnia 17 września 1930 roku ksiądz Augustyn Skórka proboszcz z Siedlisk dokonał uroczystego poświęcenia budynku szkoły.

         W 1931 roku  wokół szkoły ułożono ogród kwiatowy, zaś w następnym roku wprowadzono Szkolną Kasę Oszczędności. Kasa Oszczędności zaczęła funkcjonować od 15 października 1932 roku.  

          Od 1 maja 1933 roku wprowadzono w tutejszej szkole akcję dożywiania. Dożywianiem objęto 17 najbiedniejszych dzieci. W 1934 roku w dalszym ciągu w szkole prowadzono akcję dożywiania, którą w b. r. objęła 40 dzieci. Dla najbiedniejszych otrzymano również przydział płaszczyków i obuwia.  W grudniu 1934 roku założone zostało Ludowe Koło Młodzieży z ramienia Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego. Do koła zapisało się 60 członków.  W roku 1935 akcja dożywiania była nadal prowadzona, objęła już 50 dzieci. W tym też roku zaprowadzono warzywny ogródek dla dzieci szkolnych.  19 stycznia 1936 roku dla Koła Młodzieży urządzono  uroczysty “Opłatek”. 

         Od 1 kwietnia  roku do 31 maja 1936 roku obowiązki nauczyciela pełnił pan JanPrzeniosło,ponieważ pani  Kazimiera Szewczyk (Ullmannówna) zachorowała, w 1937 roku obowiązki te przęła pani Janina Sikora  a w roku 1938 pani Lucyna Wilczyńska.

         W czerwcu 1938 roku ostatecznie został podpisany notarialnie akt darowizny gruntu pod budynek szkolny miądzy darującym tutejszym dziedzicem panem Marianem Turowskim a przyjmującym Zarządem Gromady Biesna.  

            1 IX 1939 roku wybuchła wojna i nauka w Biesnej rozpoczęła się dopiero 1 XII. Dzieci w czasie wojny uczęszczały do szkoły niesystematycznie. Słabą frekwencję powodowały brak obuwia i ciepłego ubrania oraz duża zima – mrozy sięgały do 40 stopni, a opady śniegu sięgały 1,5m.   Z dniem 1 XII 1939 roku nauczycielką i kierowniczką szkoły w Biesnej została Franciszka Wrońska. 1 marca 1941 roku szkoła w Biesnej została przekwalifikowana na dwuklasową, dodatkową nauczycielką została p. Józefa Baranowska. W roku szkolnym 1943/44 szkoła została przekwalifikowana na szkołę jednoklasową. Pani Baranowska została przeniesiona do innej szkoły, a pozostała tylko pani Wrońska, która była też kierownikiem. Do szkoły w tym czasie uczęszczało 107 dzieci. W wakacje 23 lipca 1944 roku działania wojenne zaczęły się przybliżać. Front przesunął się aż pod Jasło i został zatrzymany. Dużo szkół zostało zajętych przez wojska niemieckie i nie mogła rozpocząć  zajęć. W naszej szkole nauka rozpoczęła się z dniem 1 września. Frekwencja jednak była bardzo słaba, gdyż część dzieci pracowało przy okopach w Bobowej inne pomagały w domu. Często najeżdżają na wieś żandarmi niemieccy, zabierając ludzi do prac w okopach.   W dniu 16 stycznia 1945 roku o godzinie 4-tej po południu przejeżdża przez naszą wieś pierwszy czołg rosyjski, następnie wieczorem przesuwa się armia rosyjska. Niemcy na tym odcinku nie stawiają oporu i ludność nie ponosi żadnych strat.

     W dniu 19 marca 1945 roku przystąpiono do parcelacji miejscowego majątku, który jest własnością pani Kazimiery Szewczyk. Po dokonaniu parcelacjiUrząd Ziemski w Gorlicach oddaje zabudowania podwosrskie do użytku Samopomocy Chłopskiej w Biesnej. Samopomoc Chłopska oddaje budynek mieszkalny dworski na cele szkoły. Kierownik Szkoły przejmuje protokoralnie od Samopomocy Chlopskiej budynek i 12 kwietnia szkoła zostaje przeniesiona do budynku dworskiego.

      Od 15 lutego z Franciszką Wrońską zaczęła pracę Helena Dziedzic, której zlecono ponadto opiekę nad założonym szkolnym kołem PCK.

     W roku szkolnym 1945/46 Szkoła zostaje przekwalifikowana na III etap o czterech klasach. Wyższe roczniki chodzą do Szkoły w Siedliskach. W roku szkolnym 1946/47 została utworzona piąta klasa i do Siedlisk uczęszcza tylko klasa 6 i 7. Równocześnie 4 XI 1946 roku utworzono w Biesnej Szkołę Przysposobienia Rolmiczego i ulokowano jej uczniów w starym budynku szkoły. Uczniów w szkole było 98, a biblioteka liczyła 132 książki. Od tego momentu przez kilka lat będzie toczył się ostry spór, ponieważ okazało się, że budynek podworski to własność szkoły rolniczej. W związku z tym z inicjatywy p. Dziedzic Heleny i sołtysa Olszowskiego Józefa został zawiązany Komitet Budowy Szkoływ Biesnej. Komitet postanowił zebrać pewną ilość pieniędzy by zakupić z budynków podworskich stodołę i wybrany najlepszy materiał przygotować na budowe szkoły. Poczyniono starania u władz o udzielenie subwencji na ten cel.  W roku szkolnym 1948/49 nauka odbywa się w dwóch budynkach: w budynku pogromadzkim i w budynku podworskim.  Z początkiem września 1950 roku miejscowa ludność samorzutnie przeniosła sprzęt szkolny do budynku podworskiego, by dzieci nie uczyły się w dwóch budynkach. W dwa tygodnie po tym wydarzeniu do szkoły przybywa inspektor szkolny Szedny Franciszek wraz z władzami powiatowymi Szkolnictwa Rolniczego, do których należał budynek i oddano budynek podworski do użytku szkoły podstawowej.. Oficjalnego przyjęcia miała dokonać Gminna Rada Narodowa.. Niedługo po tych wypadkach, bo w dniu 26 września doszło do wiadomości kierownictwa, że budynek ten wraz z resztówką przejął P. G. R. nie zawiadamiając o tym kierownictwa szkoły. P. G. R. zaplanowało budowę kurników, a szkoła ma być usunieta.  W dniu 7 marca 1951 roku przybywa w tej sprawie inspektor szkolny Szedny Franciszek i przedstawiciel Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, którzy dokładnie sprawę szkoły badają, gdyż mają udzielić informacji do Kancelarii Prezydenta. P.G.R. w tym roku buduje dwa kurniki przed frontem budynku szkoły. Szkoła Podstawowa nadal mieści się w budynku podworskim. W kwietniu przybywa Komisja, która jeszcze raz bada sprawę budynku szkoły. Decyzja odnośnie tej sprawy ma zostać przysłana przez Ministerstwo Oświaty. W roku szkolnym 1957/58 przydzielono szkole budynek podworski wraz z obszarem.

       Stopień organizacyjny szkoły został podniesiony w roku szkolnym 1953/54; Szkoła zatrudniała 4 nauczycieli i realizowała program pełnej szkoły siedmioklasowej. W tym roku szkolny po raz pierwszy w dziejach Biesnej Szkoła żegnała 13 uczniów, którzy ukończyli szkołę podstawową.

       W roku szkolny 1956/57 na terenie wsi została zlikwidowana ferma drobiu co jest z korzyścią  dla szkoły, gdyż szkoła na skutek likwidacji jest umieszczona w jednym budynku.  Sala w budynku gromadzkim jest remontowana i odgrzybiana. Remont trwa dość długo. Wykończona sala służy jako sala gimnastyczna, a potem jako Oddział Przedszkolny, który po raz pierwszy w Biesnej zaistniał w roku szkolnym 1958/59. Zapisano do niego 20 dzieci, a zajęcia prowadziła Wiktoria Strugała (po roku funkcjonowania nastąpiła przerwa).

      W dniu 2 sierpnia 1961 roku rozpoczęto kapitalny remont budynku podworskiego. Do dnia 1 września wykończono sale szkolne, prace na zewnątrz budynku trwają do końca grudnia. W dniu 11 stycznia 1962 roku zostało dokonane zamknięcie robót i oddanie wyremontowanego budynku na użyteczność szkoły. W budynku została zainstalowana woda bieżąca, urządzono łazienkę, dwa pokoje na mieszkania dla nauczycieli oraz warsztaty do zajęć praktyczno-technicznych.  Latem 1966 roku wieś została zelektryfikowana, a pierwsze żarówki zaświeciły 6 października.      W dniu 26 maja 1971 roku odeszła ze Szkoły kierownik Franciszka Wrońska, obowiązki kierownika szkoły objął nauczyciel Wiesław Olbrych.  W latach 1972-78 funkcję dyrektora szkoły pełni Krystyna Knapik. W latach 1978-84 uczniowie klas 7 i 8 dojeżdżają do Zbiorczej Szkoły Gminnej w Łużnej, a szkoła w Biesnej jest szkołą sześcioklasową. W roku szkolnym 1978/79 obowiązki kierownika Punktu Filialnego przejmuje p. Wanda Worytko. Od września 1979 roku obowiązki kierownika szkoły pełni Wiesław Olbrych.

Fragment zapisu w Kronice z 1912 roku

Ważną rolę pełniła szkoła w Biesnej w kształceniu dorosłych. W dniu 1 IX 1962 roku rozpoczął się kurs wieczorowy dla dorosłych w zakresie szkoły podstawowej. Zgłosiło się na niego 24, a do egzaminów przystąpiło 19 uczestników. Wszyscy egzaminy zdali z wynikiem pomyślnym. W roku szkolnym 1963/64 na wieczorowy kurs ukończenia klasy VII zgłosiło się i zdało końcowe egzaminy 11 osób. Podobne kursy prowadzono w następujących latach: 1964/65, 1967/68, 1969/70. Ponadto w roku szkolnym 1969/70 i 1970/71 były prowadzone wykłady dla dorosłych w ramach Uniwersytetu Powszechnego. W szkolnej kronice zapisano, że ludność chętnie brała w nich udział, a w pierwszym roku funkcjonowania było aż 32 słuchaczy. Niebagatelną rolę pełniła też placówka w Biesnej w dziedzinie szerzenia kultury. Przez te wszystkie lata istnienia szkoły organizowano różne spotkania i akademie środowiskowe, w których brali udział dorośli, młodzież oraz dzieci.

     Kolejne pozytywne zmiany przyniósł 1966 rok. Pierwszy dzwonek telefoniczny zadzwonił w Biesnej 20 maja 1966 roku, wtedy ukończono budowę linii telefonicznej do szkoły. Latem 1966 roku wieś została zelektryfikowana, a pierwsze żarówki zaświeciły 6 października. Zmieniło się życie mieszkańcówBiesnej, miało też wpływ na funkcjonowanie szkoły. Już w styczniu 1968 roku szkoła otrzymała radio, a w grudniu telewizor “Topaz” jako pomoc naukową w pracy lekcyjnej. Korzystali z nich uczniowie, młodzież a nawet dorośli.

     Do przekształcenia stopnia organizacyjnego szkoły doszło w roku szkolnym 1976/77. W tym roku powstały Zbiorcze Szkoły Gminne, a w Biesnej klasa III i IV oraz V i VI uczyły się w łączeniu. Kierownikiem Punktu Filialnego początkiem roku szkonego został Wiesław Olbrych. Pełnił on przez wiele lat funkcę kierownika punktu filialnego, a potem dyrektora szkoły. Całe swoje życie zawodowe poświęcił Biesnej. Szczególną uwagę zwrócił na rozwój czynnego wypoczynku dzieci wiejskich (wędrowne obozy sportowe), a drużyny piłki ręcznej z naszej szkoły odnosiły sukcesy na etapie powiatowym, rejonowym i wojewódzkim. Na emeryturę przeszedł w 1986 roku po 31 latach pracy w Biesnej, ale jeszcze kilka godzin zajęć sportowych z uczniami prowadził jeszcze przez kilka lat.. Obok Szkolnego Koła Sportowego dobrze w tym czasie funkcjonowała drużyna zuchowa i drużyna harcerska. Na te lata przypada też budowa Domu Nauczyciela, który w roku szkolnym 1986/87 oddano do użytku.

     W roku szkolnym 1987/88 funkcję dyrektora szkoły przejął Aleksander Wietrzyk i pełnił ją do roku szkolnego 1989/90. W tym czasie kontynuowano starania o remont budynku – odwodnienie, wymiana rynien oraz ogrodzenia wokół szkoły. Jednocześnie placówka poszerzyła swoją ofertę dla dzieci, były to głównie zajęcia drużyny harcerskiej, zajęcia i zawody sportowe, teatralne, turystyczne.

     Od roku szkolnego 1990/91 do dziś funkcję dyrektora szkoły pełni mgr inż Janina Śliwa. W tych trudnych latach przemian gospodarczych w Polsce i braku funduszy na prowadzenie szkół nie zawiedli rodzice z Biesnej. Społecznie wykonali bardzo dużo prac remontowych (dokończono ogrodzenie wokół szkoły, poprawiono tynki i pomalowano elewację budynku). Jednocześnie przygotowano  i zagospodarowano zastępczą salę gimnastyczną w budynku remizy (położenie parkietu, wyposażenie sali). Udało się też stopniowo przeprowadzić kapitalny remont szkoły. Zaczął się w lipcu 1997 roku, przebiega etapowo i objął do tej pory: Odwodnienie budynku, wykonanie centralnego ogrzewania na gaz, remont piwnic i adaptację ich na dla potrzeb szkoły (ubikację, szatnie, prysznice, salę do techniki, sklepik, kotłownia), wymianę stolarki, instalacji elektrycznej, obniżenie sufitów, nowe tynki wewnątrz budybku, elewację na zewnątrz, nowe ogrodzenie. Ponadto udało się jedną z sal przekształcić w salę komputerowąi wyposażyć szkołę w dobry sprzęt komputerowy z podłączeniem do internetu.

     Dzięki dużemu zaangażowaniu społecznemu rodziców, staraniom władz gminy, zabiegom wielu ludzi związanych z samorządem terytorialnym i oświatą przeprowadzono wiele prac, które znacznie poprawiły warunki nauki dzieci w naszej szkole. Teraz są one bardzo dobre. Z rozwojem bazy idzie w parze też rozwój kadry nauczycielskiej, która została bardzo wysoko oceniona w wyniku przeprowadzonego w szkole kuratoryjnego mierzenia jakości pracy szkoły. Szkoła obok zajęć obowiązkowych oferuje szereg zajęć pozalekcyjnych.

     Te lepsze warunki pracy przenoszą się na osiągnięcia naszych wychowanków, którzy wychodzą z naszej placówki dobrze przygotowani do kontynuowania nauki w innych szkołach.